W 1505 roku Portugalczycy dotarli na Cejlon i wpłynęli do zatoki na południu wyspy. Słowo Gaala w języku syngaleskim to teren w którym gromadzi się bydło a Gaalla oznacza miejsce postoju wozów z towarami. Po przybyciu pierwszych kolonizatorów od rana do wieczora słychać było w okolicy pianie kogutów. Słowo gallo ( kogut) przekształciło się w Galle. Fort był twierdzą zbudowaną z drewna przez Portugalczyków w XVI w. Po zdobyciu miasta przez Holendrów w 1640 fort został umocniony przy użyciu rafy koralowej i kamiennych bloków. W 1796 roku Galle przeszło w ręce Brytyjczyków. Holenderski kościół Groote Kerk mieści się na terenie portugalskiego klasztoru kapucynów a anglikański kościół Wszystkich Świętych powstał na terenie dawnego sądu. Latarnia morska z 1938 roku ustawiona jest w miejscu poprzedniej zniszczonej przez płomienie. Meczet Meera skierowany w stronę Mekki powstał w 1904 roku nawiązuje do stylu holenderskiego. Wieżę zegarową na terenie dawnej wartowni zbudowano na pamiątkę zasług kolonialnego lekarza Dr. Antoniusza, zegar ufundował wdzięczny pacjent. Obok jest kolonialne więzienie ze spacerniakiem. Na murach znajduje się 12 bastionów na których kiedyś ustawione były armaty. W Muzeum Morskim umieszczono kości wieloryba, łodzie mapy. Stare miasto Galle w 1986 zostało wpisane na listę Unesco. Atrakcją turystyczną jest młodzieniec, który skacze z murów fortu do oceanu. W Galle znajduje się najdłuższy na wyspie przystanek autobusowy. Na stadionie do cricketa Anglicy organizowali wyścigi konne. Po tsunami w 2004 r. powstało tu lądowisko dla helikopterów i miejsce schronienia dla ofiar kataklizmu.