Mirissa to jedna z najpiękniejszych plaż na południu wyspy. Znajduje się tu port rybacki z którego wczesnym rankiem wypływamy na spotkanie z wielorybami i delfinami. Rejs trwa około 4 godzin. Płetwal błękitny to największy ssak na świecie. Od grudnia do kwietnia w tym rejonie znajdują się jego szalki migracyjne. Długość ciała dochodzi do 33 metrów, a masa do 190 ton, pływa z prędkością 28 km/h ciąża trwa aż 11 miesięcy. Płetwal błękitny ma dwa otwory nosowe. Dawniej w oceanach żyło wiele osobników tego gatunku. Masowe polowania na wieloryby w XX stuleciu sprawiły, że populacja płetwali błękitnych drastycznie się zmniejszyła. Jedynym naturalnym wrogiem płetwala jest orka. Przez wiele lat płetwal błękitny był celem wielorybników. Z fiszbin, które znajdują się w jamie gębowej robiono gorsety, pręty do parasoli, uchwyty do pejczy i szczotki. Niezwykle cenionym produktem był olej wielorybi. Topienie tłuszczu z jednego wieloryba trwało 3 dni. Zazwyczaj uzyskiwano 500 baryłek, olej służył jako paliwo do ulicznych lamp, produkcji mydła, maści, świec, smaru a nawet atramentu. Z zębów wykonywano klawisze do instrumentów i guziki. Z kości wytwarzano nawóz. Najwyżej ceniono ambrę, która jest efektem niestrawności wieloryba. Była cennym surowcem przemysłu perfumeryjnego. Płacono za nią tyle złota ile sama ważyła. Według legendy ambra potrafiła hipnotyzować syreny. Do połowy XX wieku łącznie zabito około 300 000 tych wielorybów. W 1966 r. objęto je ścisłą ochroną. W tym czasie gatunek był już niemal całkowicie wytępiony. Obecnie liczba płetwali błękitnych powoli wzrasta a my możemy je podziwiać na Sri Lance.